آكادمي عربي مهدي ترابي

ما هوالصحيح لتكميل الفراغ ليكون الخبر الجملة الفعلية «هؤلاءِ………يُؤدّبنَ الأولاد صغاراً.»

۱)مَن                   ۲)معلّمات

۳)الأُمّهات             ۴)هنَّ اللّاتي

در اين تست از ما خواسته شده جاي خالي را طوري پر كنيم كه كلمه‌اي كه در جاي خالي قرار مي‌گيرد، نقش خبر نداشته باشد و جمله فعليه (فعل) بعدش نقش خبر بگيرد (يودبن خبر باشد)، براي حل اين تست لازم است به نكته زير توجه كنيد:

نكته: هؤلاءِ اسم اشاره است و كلمه بعد از اسم اشاره اگر «ال»داشته باشد خبر نيست و امّا اگر كلمه بعد اسم اشاره «ال» داشته باشد خبر است.

پس با توجه به اين نكته بايد به دنبال كلمه‌اي باشيم كه داراي ال باشد و نتواند نقش خبر بگيرد تا بتوانيم جمله فعليه (فعل) بعدش را به عنوان خبر انتخاب كنيم.

در گزينه‌ي ۳ چون اسم الامهات داراي ال است اگر در جاي خالي قرار گيرد، طبق نكته‌ي گفته شده، نقش خبر ندارد و جمله فعليه بعدش خبر مي‌شود ولي اگر گزينه‌هاي ديگر را در جاي خالي قرار دهيم نقش خبر مي‌گيرند و جمله فعليه خبر نمي‌شود.

لازم به ذكر است كه اسم ال دار بعد از اسم اشاره در صورتي كه يك اسم مشتق باشد نقش صفت براي اسم اشاره دارد و اگر اسم ال دار بعد از اسم اشاره، جامد باشد نقش عطف بيان براي اسم اشاره دارد كه در عربي نظام جديد درباره نقش اسم ال دار بعد از اسم اشاره صحبتي نشده، بنابراين همين كه بدانيد كلمه ال دار بعد از اسم اشاره نقش خبر ندارد كفايت مي‌كند.

نكته جالب ديگري كه در اين تست وجود دارد اين است كه اگر گزينه ۱ يعني اسم موصول (من) در جاي خالي نقش خبر داشته باشد، جمله فعليه بعدش جمله صله خواهد بود و بايد بدانيد كه جمله صله در زبان عربي نقش به حساب نمي آيد.

در گزينه ۴ نيز به خاطر قرار گرفتن فعل بعد از اسم موصول (اللاتي) همين اتفاق رخ مي‌دهد.

نكته ديگري كه در مورد اسم اشاره جالب است بدانيد اين است كه دو اسم اشاره « هولاء» و «اولئك» براي مذكر و مونث به شكل يكسان استفاده مي‌شوند، بنابراين هولاء مومنات يا هولاء مومنين // اولئك مومنات يا اولئك مومنين همگي درست مي‌باشد ولي اگر بخواهيد اسم اشاره براي مفرد يا مثني استفاده كنيد، اين اسم‌هاي اشاره براساس جنسيت متفاوت مي‌باشد.

مثلا براي مذكر از ( هذا – ذلك ) و براي مونث از ( هذه – تلك ) استفاده مي شود.

براي مشاهده ويدئو مربوط به اين مقاله كليك كنيد.

اين روزها دانش‌‌آموزان و كنكوري‌هاي زيادي بدنبال روشي براي تشخيص جمله اسميه و فعليه هستند. از اين رو تصميم گرفتيم در آكادمي عربي براي آموزش اين موضوع مطلبي را در اختيار كاربران عزيز آكادمي عربي استاد ترابي قرار دهيم. و در ادامه در يك ويديو به حل يك تست مرتبط با موضوع جمله‌هاي فعليه و اسميه در كنكور خواهيم پرداخت.

روش تشخيص جمله فعليه و اسميه

با شنيدن جمله اسميه و جمله فعليه، اولين تعريفي كه به ذهنمان ميرسد اين است كه جمله اسميه يعني جمله اي كه با اسم شروع شود و جمله فعليه يعني جمله‌اي كه با فعل شروع مي‌شود. اما بهتر است بدانيد هميشه هم به اين شكل نيست كه هر جمله اي دقيقا با اسم يا دقيقا با فعل شروع شود. ممكن است يك جمله با جارومجرور، قيد زمان و مكان و …. شروع شده باشد، در اينصورت چگونه بايد نوع جمله راتشخيص دهيم؟!

روش تشخيص فعليه بودن يا اسميه بودن جمله اي كه با جارو مجرور يا قيد زمان شروع شده است؟

در چنين جمله هايي، جارو مجرور يا قيد زمان را كنار مي‌گذاريم و بعد از جارو مجرور يا قيد زمان ميبينيم فعل آمده است يا اسم. اگر فعل آمده باشد، پس جمله با فعل شروع شده و جمله فعليه است. اگر با اسم شروع شده باشد، پس جمله اسميه است. براي درك بهتر اين موضوع بهتر است به چند مثالي كه در ادامه آمده است دقت كنيد.

مثال براي جمله فعليه كه با فعل شروع نشده است!

مثال۱) الي متي نتحمل الشده و العسرا.

در اين مثال “الي متي” جارو مجرور است پس آن را خط ميزنيم:

الي‌متي نتحمل الشدة و العسر.

خب حالا همانطور كه مشاهده مي كنيد كلمه “نتحمل” اولين كلمه‌اي است كه در جمله آمده، پس اين جمله يك جمله فعليه است.

مثال۲)في طبخ الغذاء نستعمل أمّي البصل غالبا

در اين مثال همانطور كه ميدانيد في طبخ، جارو مجرور است و الغذاء مضاف اليه‌اي براي طبخ است. پس كل عبارت في طبخ الغذاء جارومجرور است و بايد آن را خط بزنيم و در نظر نگيريم.

في طبخ الغذا، نستعمل امي البصل غالبا!

خب حالا مي‌بينيم كه جمله با “نستعمل” كه يك فعل است شروع شده است. پس اين جمله يك جمله فعليه است.

مثال۳) اخيرا و بعد سنوات عاد المقاتلون من الحرب!

در اين جمله اخيرا و بعد سنوات (به معناي اخيرا و بعد از سال‌ها) قيد زمان است و طبق نكته اي كه گفته شد بايد آن را كنار بگذاريم.

اخيرا و بعد سنوات عاد المقاتلون من الحرب!

همانطور كه در اين جمله هم ميبينيد بعد از قيد زمان كلمه “عاد” كه يك فعل است آمده پس جمله، فعليه مي‌باشد.

چند مثال براي جمله اسميه

. في المدرسة تلميذ يجتهد بشدة

. في الصباح الباكر صديقي يذهب الي المدرسة

نكته جالب ديگري كه بايد بدانيد اين است كه اگر جمله اي با يكي از ضماير ( ايّاك -ايّاه و ….. ) شروع شده باشد ، با اينكه جمله با ضمير شروع شده جمله فعليه داريم مانند: اياك نعبد كه يك جمله فعليه است

ولي اگر با ضماير ( هو هما و … ) شروع شود حتما جمله اسميه است . هو تلميذ مودب يك جمله اسميه است.

براي مشاهده ويدئو مربوط به اين مقاله كليك كنيد.

موضوع عدد و معدود جزء موضوعاتي است كه در نظام جديد خيلي مورد تأكيد قرار گرفته است. براي مطالعه نحوه خواندن عربي در كنكور نظام جديد بر روي آن كليك كنيد.  يكي از اصلي ترين مشكلات دانش آموزان رابطه عدد و معدود و نحوه مطابقت يا عدم مطابقت آنهاست .پس اين بار با هم در آكادمي عربي استاد ترابي اين موضوع را مورد بررسي قرار مي‌دهيم، با ما همراه باشيد و تست به تست عربي را ياد بگيريد. در ادامه شما مي‌توانيد ويدئو مربوط به تست موضوع عدد و معدود در كنكور را مشاهده نمائيد.

براي ياد گيري بهتر اين موضوع به تست كنكوري عالي زير توجه كنيد:

مثال:

عيّن الصحيح عن  العدد:

۱)دعانا أحد الزّملاء لحفل تكريم اثناعَشَر عالماً!

۲)كانت يدان اثنان في جسم الموجود العجيب!

۳)طرح المعلّمون خمسة أسئلة ليجيب عنها التلاميذ!

۴)كان ثلاثةٌ أطفال تتجوّل في الشوارع!

در اين تست از ما خواسته شده (كدام در مورد عدد صحيح است) در اين موارد يا منظور رابطه عدد و معدود است و يا بررسي اينكه عدد اصلي يا ترتيبي براي جمله مناسب است.(براي اينكه بفهميد عدد ترتيبي براي جمله مناسب است يا اصلي حتما به ترجمه جمله توجه كنيد .)

در گزينه ۱ كلمه إثنا عشر عدد است (أحد با اينكه معني يكي مي دهد ولي عدد نيست )

ابتدا به ترجمه جمله توجه كنيم تا ببينيم عدد اصلي مناسب است يا ترتيبي ( يكي از همشاگردي ها براي جشن گراميداشت ۱۲ دانشمند ما را دعوت كرد .)با توجه به ترجمه عدد اصلي صحيح است ، ايننك به بررسي رابطه عدد و معدود مي پپردازيم ، در اعداد ۱۱ تا ۹۹ ، ابتدا عدد و سپس معدود مي آيد و معدود همواره مفرد و منصوب است كه اين موارد همگي رعايت شده است و فقط يك مشكل دارد كه مربوط به شكل استتفاده از عدد ۱۲ مي باشد، و با توجه به اينكه عدد ۱۲ در اينجا نقش مضاف اليه دارد بايد به صورت اثني عشر بيايد.

نكته: «اثناعَشَر» زماني استفاده مي شود كه عدد دوازده يك نقش مبتدا دارد يا نقش فاعل داشته باشد و يا به طور كلي حالت مرفوعي باشد، اگر عدد دوازده نقش منصوبي يا مجروري  مثل:مفعول – مجرور‌به‌ حرف‌جر- مضاف‌اليه داشته باشد (بايد از شكل ديگر آن استفاده شود يعني «اثني عَشَر» ) (تفاوت در «ا» و «ي» است)

در گزينه ۲ عدد اصلي ۲ آمده و مي دانيم اعداد اصلي ۱ و ۲ از همه نظر با معدودشان مطابقت مي كنند و چون يد مونث است ، بايد عدد هم به صورت مونث باشد يعني اثنتان صحيح است.

نكته:يدان ـــــ (يد جز اعضاي زوج بد است، اعضاي زوج و دوتايي بدن مؤنث هستند)

در گزينه ۳ ابتدا بايد با توجه به ترجمه مطمئن شويم كه عدد اصلي صحيح است (معلم ها ۵ سوال طرح كردن تا دانش آموزان به آنها جواب بدهند) كه مي بينيم با توجه به ترجمه مشكلي در كاربرد عدد اصلي وجود  ندارد اما در مرحله بعدي با توجه به اينكه معدود براي اعداد ۳ تا ۱۰ به صورت جمع و مجرور و مخالف جنس عدد است بايد به مفرد اسئلة توجه كنيم (سوال) كه مفرد اين كلمه مذكر است و عدد به صورت مونث آمده است و در نتيجه اين گزينه كاملا صحيح و جواب تست مي باشد.

نكته: در اعداد سه تا ده جنس عدد و معدود بايد برعكس هم باشد. امّا «اسئلة        جمع مكسركلمه سؤال است و جنس(مذكر)» ‌

در گزينه ۴ تنوين گرفتن عدد كاملا غلط است.

نكته:يادتان باشد كه اعداد فقط زماني تنوين مي‌گيرند و مي‌توانند بگيرند كه تنها بيايند، پس هر عددي كه با معدود بيايد و داراي تنوين باشد اشتباه است.

براي مشاهده ويدئو مربوط به مقاله كليك كنيد.

با توجه به موارد بالا به مثال زير توجه كنيد:

رأيتُ الطالبَ يُطالعُ في المكتبة.

براي خواندن ادامه مطلب كليك كنيد.

در زبان عربي به اسم‌هايي مثل «صَبّار، عَلّامَة» كه بر وزن هاي «فَعّال، فَعّالَة» مي‌آيند اسم مبالغه مي‌گوييم.

در واقع اسم مبالغه صفتي به معني اسم فاعل است كه بر بسيار بودنش در يك موصوف تاكيد دارد

براي خواندن ادامه مقاله كليك كنيد..